گريه نكن شهر
عادت مي كني
توالي درد را
در زيستني
چنين نابهنگامنسرين تهراني
اين شعر رو همين جوري خوشم اومد.
داستان جالبي بود از آدم و حوا . نشنيده بودم.
شاد باشيد