مدتي است
هچه بزرگ مي شوم
لباس هايم برايم کوچک نمي شوند .
نمي دانم چرا ياد زهرا اسماعيلي افتادم با اين سه سطر و با ابرهاي روستاي دودهك
ما چه بگوييم كه فقط لباس هايمان كوچك ميشوند و از بزرگ شدن خبري نيست...
خنده هاي زهرا رو دوست داشتم
و خدا صابرين را دوست دارد