سلام
دو تا شاعرانگي در دو فسمت مجزاست شعر 1. شعر اصلا دوست ندارد انگار روابط را منسجم بيان کند... چه به لحاظ ارگانيک چه مکانيک ... خوب شعر با ارجاع بيروني اي که داره مي تونه آدمو يه کم راضي کنه اما اگه ما ازاون خبر و اتفاق آگاه نباشيم به نظرم فقط مب تونم با تکه ي اول شعر صرفا لذت ببريم...
در مورد کار 2. شعر کاملا اومده تا حرف بزنه و تقريبا بدون تخيل و تصوير و غيره به کار خود خاتمه مي ده... خيلي خوبه که جسورانه مي نويسي ولي روي اين کار کن حيفه نه؟!
يه پيشنهاد به جاي عادت کرده است هم بگذار عادت دارد...
تمام اين حرفا نصفه شبي جسارتا عرض شد يه کمم البته ذهنم خوابه... خرده نگير...
از ديدن وبلاگ عليرضا هم که بسي مشعوف شدم...
خدا استاد ژرفا و امثال ايشان را براي همه ي ما حفظ کنه ( چشم بدخواهش کور...)
پي نگار سه: بغض